j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 11 | 15 | 19 | 24 | 28 | 32 | 37 | 41 | 46 | 50 |
2 | 7 | 12 | 16 | 20 | 25 | 29 | 33 | 38 | 42 | 47 | 51 |
3 | 8 | 13 | 17 | 21 | 26 | 30 | 34 | 39 | 43 | 48 | 52 |
4 | 9 | 14 | 18 | 22 | 27 | 31 | 35 | 40 | 44 | 49 | |
5 | 10 | 23 | 36 | 45 |
Dokter Biemans is een creatie van Hans van Willigenburg (stadslog.nl) en Rini Biemans en is in het leven geroepen om de visie en uitgangspunten van Creatief Beheer voor een breed publiek inzichtelijk te maken en van een wetenschappelijk kader te voorzien (stadsgeneeskunde). Want het beroep van de Tuinman(m/v) is ons inziens een noodzakelijke voorwaarde voor een groene en gezonde stad…hoe zit dat in elkaar.
De laatste integrale publicatie over de Tuinman(m/v) was begin 2013; het jaarboek van de Tuinman(m/v). Momenteel werken we aan een opvolger; Het Handboek van de Tuinman(m/v). Hierin verwerken we alle ervaringen en inzichten van de afgelopen twee jaar, ook de columns van Dokter Biemans passen hierin (zij het in geactualiseerde vorm). Het Handboek van de Tuinman(m/v) verwachten we te kunnen publiceren feb/mrt in 2015.
De columns van Dokter Biemans belichten allen deelaspecten van de visie en methode uit de lopende praktijk van de Tuinman(m/v). In dit artikel een overzicht van de verschillende columns in een groter raamwerk geplaatst, zodat de samenhang zichtbaar wordt en de belangrijkste argumenten/feiten expliciet worden benoemd, waarom en hoe de Tuinman(m/v) werkt…en dus nodig is.
De Tuinman(m/v) aanpak van Creatief Beheer is letterlijk ontwikkeld in de Rotterdamse wijken, op straat en dankzij vele Rotterdammers; buurtbewoners, vrijwilligers, ambtenaren, wetenschappers, welzijnwerkers, ondernemers, journalisten en natuurlijk kinderen, allemaal hebben ze met ons ‘lief en leed’ gedeeld en hierdoor kennis, kunde en netwerk toegevoegd aan onze methode en aanpak.
Bestuurders en ambtenaren komt allen
De Creatief Beheer praktijk is een wezenlijke innovatie op systeemniveau. De Tuinman(m/v) is een nieuwe onafhankelijk beroepsgroep, die een uiterst charmante ‘menselijke’ aanpak voorstaat om van de inmiddels gewenste en in wetgeving verankerde ‘participatiesamenleving’ een succes te maken.
1 Voorkomen is beter dan genezen
Groen en gezonde sociale omgang met elkaar hebben significante positieve effecten op gezondheid. In plaats van te sturen op wat ongezond is kun je in wijken de leefomgeving zo aanpassen dat mensen beduidend gezondere levensstijl ontwikkelen.
Gezondheidszorg maakt niet gezonder, de enige manier om zorgkosten te besparen is preventie.
2 Juist de huidige onderhoud- en zorgpraktijk veroorzaakt gezondheidsproblemen en hier ligt dan ook de oplossing
Een van de meest ‘ziekmakende’ factoren is nu juist de huidige onderhoud en zorgpraktijk.
De isoleercel van het moderne leven
Van apparaten weer mensen maken
In onze beleving zit succes boven en falen beneden. Hierdoor wordt de onderkant systematisch als problematisch ervaren en dit staat de oplossing in de weg.
Winnaars bemoei je er even niet mee
Vanwege deze perceptie dient de bovenkant de onderkant te helpen en niet andersom. Dit alles heeft gaandeweg geleid tot niet effectief en niet duurzaam systeem, waar we nu aan vast zitten en dat te duur is geworden. Daarnaast is er ook een enorme verkokering en langs elkaar heen werken ontstaan in de praktijk, waardoor samenwerken op uitvoeringsniveau systematisch wordt gefrusteerd.
Help de ambtenaar met het afbreken
Momenteel dient dus zowel de ‘nieuwe praktijk’ te worden opgebouwd en de oude dient te worden ‘ontmantelt’ of aangepast. Dit zijn twee elkaar tegenwerkende bewegingen. Echter als we deze systeemfouten niet corrigeren is het veel lastiger om samenwerking en participatie in de uitvoerende praktijk vorm te geven. (van kostenpost naar verdienmodel)
3 De mismatch tussen beleid en praktijk
De belangrijkste ‘aanpassing’ zit in de sturing en de plaats waar beslissingen worden genomen. Mensen die nu beslissen hebben hiervoor niet meer de juiste informatie, het aantal tussenstations is te groot geworden.
Simpel gezegd de mensen die het werk doen in de frontlijn bepalen de kwaliteit en kunnen over een aantal; zaken veel beter samen (met bewoners) beslissen. Betekent wel dat er veel meer vakkennis en kunde in de frontlinie aanwezig moet zijn en veel minder binnen op kantoor. Management wordt meer ondersteunend ipv sturend richting de uitvoerende vaklui.
Weg managementmodellen, welkom dierenfabels
3 De kloof tussen fysiek en sociaal
Er is gaandeweg door efficiency en specialisatie een enorme verkokering en langs elkaar heen werken ontstaan in de dagelijkse onderhoud en zorgpraktijk. Naast de mismatch tussen beleid en werkelijkheid is er een bijna absolute scheiding ontstaan tussen het fysieke werkveld en het sociale werkveld op straatniveau. Deze scheiding is een extra obstakel richting de ‘participatiesamenleving’. Deze verlangt juist een integrale benadering, waarbij iedereen een kant op werkt en alle burgers hun steentje bijdragen.
De Tuinman(m/v) is met andere vakmensen in de frontlijn, degene die deze kloof dicht.
Tegelijkertijd zit hier een obstakel voor de Tuinman(m/v) om te kunnen doorgroeien, namelijk wie betaalt de Tuinman (m/v). Want het werk is niet zuiver fysiek of zuiver sociaal; de Tuinman(m/v) valt overal buiten. Zo worden we betaald door gemeente (alle 3 de clusters), wooncorporaties en tegenwoordig ook door bewoners zelf (participatiebudget, vve), maar er is nog geen manier om 'hybride' of 'integraal' aan te besteden...
Wereldkampioenschap op wijkniveau
4 Groene versus blauwe veiligheid
Dan is er nog een discrepantie op het gebied van veiligheid en dat is te wijten aan de dominante eenzijdige benadering van veiligheid in de vorm van handhaving en repressie. Terwijl de Tuinman(m/v) substantieel toevoegt aan de veiligheidbeleving en ook de directe overlast. Op onze parken wordt nauwelijks nog gesloopt en door de verbeterde sociale controle is er ook minder last van hangjongeren en andere illegale activiteiten (eigenaarschap neemt toe)
Veiligheidswinst is niet blauw maar groen
5 Het verdienmodel van de Tuinman(m/v) maakt gebruik van integrale wijkgerichte rekenmodellen (die er nog niet zijn)
De basis van het verdienmodel; is het investeren in mensen en in samenwerking juist aan de basis in de praktijk. En dan ook met name op die plekken waar de nood het hoogst is en dus ook het te verwachten gezondheidsrendement het grootst is.
Het idee dat we nu uitwerken is een nieuw type fonds rondom de Tuinman(m/v), de community bond, waarbij het geld naar beneden stroomt en de waarde naar boven zogezegd. Er wordt waarde gecreëerd in de gemeenschap en kosten bespaard in de zorg.